-
Kort na de oorlog wordt Maria’s echtgenoot Freek, nadat hij het concentratiekamp heeft overleefd, door een Engelse officier, George, thuis afgeleverd. De door het kampleven uitgemergelde en getraumatiseerde verzetsman lijkt in niets meer op de jonge god waar Maria voor de oorlog haar hart aan had verpand. Maria valt als een blok voor George, en verruilt het leven met haar man en haar drie jonge kinderen voor een nieuw bestaan op de boerderij van George in Wales. Al snel wordt duidelijk dat haar besluit een fatale vergissing is. George blijkt gesloten en weinig communicatief te zijn, en met de drie achtergebleven kinderen kan Maria maar moeizaam en pas na enkele decennia het contact weer herstellen. Nelleke Viëtor beschrijft in een meeslepende stijl de noodlottige, maar onomkeerbare gevolgen van een al te impulsief genomen beslissing in een roman die pijnlijk duidelijk maakt hoe ontwrichtend de uitwerking van gebeurtenissen uit de tweede wereldoorlog kunnen uitpakken.
-
Als Thera thuiskomt van een lange reis met haar vriend Charles naar Nepal, blijkt haar geliefde tweelingbroer omgekomen bij een verkeersongeluk. Dit is bepalend voor haar verdere leven. Ze verbreekt de vriendschap met Charles, studeert af als arts en trouwt na verloop van tijd met Jaap uit respect en omdat de tijd er toch wel rijp voor is om een gezin te stichten. Geen echte basis voor een eeuwigdurend huwelijk. Nelleke Viëtor was na haar studie aan de Sociale Academie werkzaam als medisch sociaalwerker. Ze had een vaste column in de Volkskrant: ‘Mensen toch ...’ en in het Tijdschrift voor Ziekenverzorging. Verder publiceert ze in NRC Handelsblad, Vrij Nederland, Dietsche Warande & Belfort (onder pseudoniem Nella van Goens), AdRem en Ad interim.
-
Een nieuw huis is een met oog voor detail geschreven roman over onthechting, melancholie en verbondenheid in het leven van drie generaties vrouwen. Leontine die na de moord op haar man aan de zijlijn van het leven is blijven staan, haar schoondochter Vera die de positie van weduwe al te graag opgeeft en haar dochters die zowel loyaal zijn aan hun moeder als aan hun grootmoeder. Pas na de geboorte van een kind in de vierde generatie wordt een oud conflict bijgelegd. Over haar eerste roman oordeelde de Nederlandse Bibliotheek Dienst: ‘Als totaal mooi geschreven en soms heel ontroerend’. Nelleke Viëtor was na haar studie aan de Sociale Academie werkzaam als medisch sociaalwerker. Ze had een vaste column in de Volkskrant: ‘Mensen toch ...’ en in het Tijdschrift voor Ziekenverzorging. Verder publiceert ze in NRC Handelsblad, Vrij Nederland, Dietsche Warande & Belfort (onder pseudoniem Nella van Goens), AdRem en Ad interim
-
Als Tine weduwe wordt, ontdekt ze pas hoe weinig ze in haar relaties met anderen heeft ge•nvesteerd. Zelfs haar enige zoon is als een vreemde. Over zijn ongewone levensloop stelt ze nauwelijks vragen. Uiteindelijk wordt haar afstandelijke gedrag zowel persoonlijk als in haar werk als kunstenaar een probleem. Ze komt terecht in een fatale fuik van eenzaamheid. De Val is de vierde roman van Nelleke Vi‘tor, wier werk eerder in de media goed ontvangen werd. In haar meeslepende stijl beschrijft zij een ongebruikelijke familiesituatie en de reacties daarop van de betrokkenen. Eenzaamheid eist uiteindelijk haar tol.
-
Na de dood van haar zoontje Dani‘l en haar isolement op de Dennenhof’, het familiehuis van haar echtgenoot Frits, wordt Paula ondergedompeld in verdriet. Maar als haar zoontje zich als een schim door haar leven gaat bewegen, wordt hij een troostende aanwezige. Wanneer ze een vriendin krijgt die haar opnieuw bij het leven betrekt en ze haar jeugdliefde weer tegenkomt, lijkt ze een nieuwe weg in te slaan. Als Frits haar verlaat, kan ze een bestaan met Gerard opbouwen, maar ook hij leeft met een illusie die hun verhouding overschaduwt. Tijdens een reis door Indonesi‘ met haar moeder ontdekt Paula dat ook haar moeder met een geheim leeft, en dat zij haar vader nooit echt heeft gekend. Het verhaal is een aangrijpende petite histoire over verlies.
